Kafka, Euard Raban’ın nişanlısı Betty’nin kaldığı yere
gidişinde başından geçenleri kendine özgü betimlemelerle anlattığı bir kitap. Franz
Kafka’nın tüm notlarının ele geçirilemeden yayınlanan bir hikayesi. Öyle ki hikayede
sık sık boşluklar verilmiş ve sayfa eksik notu düşülmüştü. Bu durumda beni
okurken bir hayli zorladı. Evet üstün betimlemelerin içinde kaybolduğum ve
hoşlandığım doğru ancak hikaye ile bağdaşamadım. Sadece güzel cümleler ile
idare ettim diyebilirim. Kitap ile ilgili araştırma yaparken de karşılaştım bu
durumu sorgulayanlarla. Bence de yayınevlerinin uyanıklığı… Okunurluğu yüksek bir
yazar olduğu için yayınlamanın oldukça hoş bir durum olduğu düşünülmüş sanırım.
Hikaye tamamlanmak için de hayli uğraşılmış gibi de geldi…
Ancak doğruyu söylemek gerekirse ben Kafka’yı okurken mutlu
oluyorum. O betimlemelerin içinde zihnimi hikayeye sokmaya çalışken o, durağan
sokakları, nesneleri öyle güzel ifade ediyor ki silkinip kendime gelerek o
cümleyi yakalamaya çalışırken buluyorum kendimi. Bir bakıyorum hikaye
yarılanmış, bir bakıyorum bitmiş bana kalansa altını çizdiğim güzel cümleler
oluyor… Bu hikayede ki benim için anlamlı olan cümleleri sizlerle de
paylaşayım:
“Çünkü insan ne kadar olursa olsun yine de tanıdıklarından
emin olamıyor.”
“İşte insan kendini işine öyle adamalı ki ondan bahsederken
keyif almalı.”
“Tek bir lamba hepsini aydınlatacak. Nasıl bir lamba bunu
yapabilir ki? İskambil oynamaya yeter ama gazete okumaya yeter mi?”
“Şehir de birine iyi gelen bir şey, bir başkası için iyi
olmayabilir ve onsuz yine de kolayca işlerini halledebilir. Eğer onsuz
yapamıyorsa o zaman kötü sonuçlardan dolayı kendinden başkasını suçlayamaz.
Biri üzülecektir ve bu şekilde bir sonraki sefer bununla nasıl baş edeceğini
ilk defa gerçekten apaçık görebilir.”
“İyi bir kitap en iyi dosttur.”
“…ancak bir de gevezelik ederek zamanı harcıyorsa, o zaman
şüphesiz zamanını ziyan ediyor demektir.”
“…Bu yüzden insanlar ister ona karşı olsun, ister yanında
olsun sadece boş yere nefeslerini tüketiyorlardı. ”Farklı şeylerden bahsediyoruz”
dedi Raban, “ Çünkü ne diyeceğimi duymak için bile beklemediniz.””
“Keşke kitaplar hakkında daha fazla konuşsa. Güzel olan her
şey konusunda anında mest olur.”
-“Orada garip insanlar göreceksin! Bir düşünsene, asla
uyumuyorlar!
-Peki neden?
-Çünkü hiç yorulmuyorlar.
-Neden?
-Çünkü aptallar.
-Aptallar yorulmaz mı?
-Aptallar nasıl yorulabilir!”
Eser Kafka’nın ilk eserlerinden biri ve yaklaşık 40
sayfadır.
Teşekkürler:)
YanıtlaSil