Benim Yazarım Nerede? - Stranger Than Fiction / Lütfen Beni Öldürme

Stranger Than Fiction 

En etkilendiğim filmler arasına aldığım, hayli zaman etkisinden çıkamadığım, çıkmak dahi istemediğim, benim yazarım nerede olabilir sorusunu beynime kazıyan bir gece yarısında buluştuğum o güzel film…

Hiç düşündünüz mü ya hepimiz bir kitabın kahramanıysak? Siz yazarınızı nerede arardınız? Yazarınız sizce daha önce hangi türde romanlar yazmıştır? Dram? Trajedi? Komedi?

Şöyle bir bakınca aslında ‘’kaderimiz’’ dediğimiz bir kitabın başrolüyüz. Kimimiz isyankar, kimimiz memnun bu kader kitabında. Peki bir gün bir ses duysanız ve bu ses sizin hayatınızı her noktasına kadar bilse. Üstelik bir de yüksek sesle kitap okur gibi anlatsa sıradan yaşamınızı. Sorarsınız sağa sola sizden başka bu sesi duyan var mı diye. Varsa durum vahim yoksa daha da vahim. Delirdiğini düşündün değil mi? Başrolümüz de öyle. Korkulacak bir durum değil sadece şizofrensin. Hayır hayır ben ciddiyim. Bu ses gerçek ve ben bir kitabın başkahramanıyım. O halde yapabileceğin tek şey var! Edebiyatçıya görünmen. Peki neden? Yazarını bulursan bu durumdan kurtulabilirsin! Başkahraman gider bir edebiyatçıya. Edebiyatçı ise sen sadece bir deli olmalısın der. Başlarsın anlatmaya o klişe ve sıradan hayatını, bir kitapta olması gereken gibi her noktasını üstün betimli cümlelerle.  Edebiyatçı inanır duyduğu süslü cümlelerden sonra bu duruma. Eğer kitap trajediyle bitiyorsa tabi ki yakın zamanda öleceksin! Yok eğer komediyse durumlar iyi yaşayacaksın dolu dizgin hem de aşkı bularak… Başkahraman çok geçmeden bulur aşkını, karşılığı olan bir aşk hem de. Edebiyatçısına giderek korkulacak bir şey yok benim hayatım bir komedi olacak çünkü ben aşkı buldum derken açık olan televizyonda bir yazar konuşmaktadır… Trajedi kitaplarının en iyi yazarlarından. Bu ses, tabi ya bu ses tanıyorum, benim hayatımı anlatanın sesi bu… Edebiyatçı bu olamaz çünkü yazdığı son kitap onun başyapıtı olmalı. Durum buysa çok geçmeden koşmalı yazarını durdurmalı. Aksi takdirde öleceksin…!

Ne düşündünüz? Sıkıcı ve sıradan gelen hayatınızı seve seve bir yazarın bitirmesini mi? Hayır! Koşardık değil mi yazarımıza… Yalvara da bilirdik hatta ölmek asla planlarımızın içinde olmadı çünkü. ‘Yazarımız filmde Tanrı rolünü üstleniyor’ denilen yorumlar okudum orasını bilemem. Ancak çok güzel mesajlar verildiği kesin. Hayatımız değişebilir! Tesadüfen girdiğimiz bir kafe de, özgüvenimizin olmadığı bir hobi de, hep öğrenmek istediğimiz o çalgı aletinde. Neyi bekliyoruz değil mi? Öleceğimiz günü öğrenmeyi mi? Gelip çalmadan kapıya bir şeyler yapmalı, mutlu gitmeli. Başkahraman da öyle yapıyor çünkü iyi ve güzel bir sonu değiştirmek istemiyor. Kısa bir süre için gelen ben mutluyum ve istediklerimi yaptım cümlesiyle yazarı kendi haline bırakıyor.

Film 15 Aralık 2006 tarihinde Türkiye’de gösterime girmiştir.

Oyuncuları: Will Ferrell (Harold Crick), Emma Thompson (Karen Eiffel), Dustin Hoffman (Profesör Jules Hilbert) 

Yönetmen: Marc Forster 

Senaryo: Zach Helm

İMDB: 7.7/10

Asla zaman kaybı olmayan ve izlenmesi gereken filmler arasında gördüğüm bu film tavsiyemdir…