Küçük Bir Kadın – Franz Kafka

Küçük Bir Kadın Öyküsü

On sayfalık bir öykü. İçerisinde içime işleyen öyle güzel cümleler var ki… Bu öykü sanırım birçok Kafka kitabında bulunabilirmiş, ben Maviçatı Yayınlarının Açlık Sanatçısı kitabının içerisinde okumuştum.

Ben de bu öykünün içerisinde ki beni etkileyen cümleleri sizlerle de paylaşmak istedim.Küçük bir kadın kitabından alıntılar;

“Eğer bir hayatın küçük parçaları en küçük parçalara bölünebilir ve her bir parçasına ayrı ayrı değer biçilebilirse, hayatımın her bir parçası ona göre bir kusur sayılırdı.”

“Bir insan sürekli olarak bir başkasının nefretinin hedefi olamaz.”

“…Gençlik her şeyin üzerini gölgeleyen bir çiçek gibi; tuhaf karakteristik özellikler gençliğin sonsuz enerjisinin içinde kaybolur.”

“…Dünya tarafından rahatsız edilmeden kendi hayatıma sessiz sedasız uzunca bir süre devam edeceğim, düşüncesinden ayrılmayacağım.”

“…Ama ileriki yaşlarda hayatta kalan şeyler tortulardır; her biri gereklidir, hiç biri yeni değildir, her biri detaylı inceleme altındadır…”

“Hiç zarar görmeden kaçmam mümkün değil…”

“Çünkü bunların çoğu akrabalardı; sürekli boyunlarını uzatır ve bir sıkıntı koklamaya çalışırlardı ama tek ellerine geçen şey öylece durup seyretmekten başka bir şey değildi.”

“Varlıklarını bazı kurnaz bahanelerle her zaman haklı çıkaran bol görgü tanığı ve gürültücü seyirciyi her zaman sağlamıştır.”

“İnsan genç olduğunda özel anların geliş hızını abartmak için hevesli olabiliyor...”

Önceki yazımda da belirttiğim gibi; bir gün bir yazıda karşıma çıkmıştı büyük yazarların büyük olmasının sebebi belki de bir cümlenin altında yüzlerce cümle yatmasıydı… O cümleleri anlamak için hayat tecrübeleri şarttı…