Charlie Gordon Günlüğü / Algernon’a Çiçekler Yorumu

Algernon’a Çiçekler / Kobay / Flowers For Algernon

Ne kadar zaman oldu hatırlamıyorum. Ne zaman aldım, ne zaman okudum. Geçenler de sosyal medyada gördüm, öyle güzel işlemiş ki içime hatırladım. Hemen yığınla duran kitaplarımın arasından alıp Charlie dedim. Sen anlatılamayacak kadar zor ve güzel bir kitapsın ama deneyeceğim! Ne yorumlar yapılmış nasıl anlatılmış acaba diye bir merak sardı içimi. Araştırdım biraz beklediğim gibi okuyan herkes oldukça memnun, etkilenmiş ve hikayenin içinden çıkmak o kadar kolay olmamıştı. Ancak bu hisleri kelimelere dökmek oldukça zordu. Yapılan yorumlardan da anladığım bu olmuştu.

Kitabı kitapçıda görüp birkaç saniyeliğine bile elimden ayırmadığımı hatırlayabiliyorum. Arka kapakta yazılan küçük özet beni oldukça etkilemişti herhalde. Aldıktan sonra uzun bir süre okumadığımı da hatırlıyorum. Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar geç okudum diye yaşadığım pişmanlığın tadı tekrar hissettirdi kendini.

Hani bazı kitaplar vardır… Bitmesin diye son sayfalar yavaş yavaş okunur. Benim için öyleydi Algernon’a Çiçekler. Ne kadar sürede okuduğumu hatırlayamıyorum ama okurken ağladığımı da güldüğümü de çok iyi anımsıyorum.

Charlie Gordon düşük IQ ile doğmuş, temel ihtiyaçları için yaşayan bir adam. Kendisi zaman zaman aptal olduğunun farkında ve arkadaş, zeka, aile, bilgi, sevgili istiyor. Zaman zaman dedim çünkü bu isteklerini çoğu zaman unutabiliyor… Hafızası oldukça kötü ve bu durum herkesin onunla dalga geçmesi için yeterli bir sebep…

Kitaba başladığınız da bu kitabı nasıl okuyacağım çok zor demeniz muhtemel. Çünkü Charlie yazım ve imla kuralları gibi dil bilgisini bilmiyor, bilse de unutuyor. Okudukça bu durumun ne kadar harika yansıtıldığına şaşırabilirsiniz.

Bilim adamlarının bir fare üzerinde geliştirdikleri zeka iyileştirme deneyi oldukça başarılı bir yanıt verir. Bu fare Algernon’dur. Algernon bilim adamlarının istemiş olduğu tüm gelişmelere olumlu yanıt verir. Algernon’un zeka gelişimini labirentler de ki çözümleriyle ölçerler. Algernon dünya tarihinde ki en zeki fare olabilir. Bu deneyin artık bir insan üzerinde de uygulanabileceği akla yatar. Bir kobay gereklidir. Bu kobay zeki olmak isteyen Charlie için de bir fırsattır ve kabul eder.

Ameliyattan sonra Charlie’nin günlük tutması istenir. Durumu ise bu raporlarla takip edilir. Bizde bu günlüğün içinde kitabı okurken Charlie’nin dostu olacağız. Kitabın en komik kısımlarıysa Charlie’nin noktalama işaretlerini öğrendiği bölümden oluşuyor.

Ve Charlie’nin tek rakibi artık Algernon’dur. Labirentlerde Algernon’dan daha iyi bir sonuç alması gerekmekte Charlie’nin. Bu süreç o kadar kolay olmuyor tabi. O etkileyici anlatımla Charlie için dua ederken bile bulabilirsiniz kendinizi.

En üzücü kısım mı? Charlie artık Algernon gibi büyük bir gelişim göstermiş ve bu zeka ilerlemesi ile geçmişine dair her detayı da hatırlamıştır. Peki ya Charlie’nin hissettikleri! Bakın şöyle diyor Charlie;

"Şimdi şunu fark ediyorum ki, ben de bilmeden bana gülerken onlara katılmıştım. İşte beni en çok üzen bu."

Hissettiniz mi sizde Charlie’nin hissettiklerini…

"Beni kendilerini daha üstün hissetmek ve kendi yetersizlikleri içinde güvende kalabilmek için kullandılar. Bir moronun yanında herkes kendisini zeki hissedebilir."

O artık gerizekalı değil üstün zekalıdır. Peki bu durumda insanlar Charlie ile dost oldu mu? Sevdiler mi onu? Charlie istediği zekayı elde edince diğer istedikleri de geldi mi ona?

Charlie artık bir deha, bir bilim adamıdır diyebiliriz. Zekası normalin çok üstüne fırladığından kıskanılır ve yadırganır. Charlie gene yalnızdır.

O artık çok sayıda dil bilen araştırmacı ve tez yazan bir profesördür. Fakat bir gün Algernon, labirentler ile bulmacaları çözmeyi reddeder… Algernon’da ani bir gerileme baş gösterir. Peki ya Charlie için durumlar nasıl sonuçlanacak?

Kitapçılarda kitabı kobay ismi ile de bulmanız mümkün. Ali Poyrazoğlu eskiden bu kitabı oyunlaştırdığı için bu şekilde çevrilmiş olanı var. Kitabın filmi de bulunmakta ancak kitaptan alacağınız lezzetin ufacık bir kısmını bile verebileceğini düşünmüyorum. Bir de Japonlar dizisini çekmişler diye duydum dilerseniz ona da bakabilirsiniz.

325 sayfalık bu kitapta aklınızdan çıkaramayacağınız anılar var. Hala okumadıysanız hemen okuyun derim…